APS-C

اندازه حسگر دوربین عکاسی APS-C، 23.6 در 15.6 میلی‌متر است. این اندازه، کمی کوچکتر از اندازه حسگر فول فریم است. بسیاری از دوربین‌های DSLR و بدون آینه، اکنون به این سنسور مجهز می‌باشند.

سنسور دوربین، قسمتی از دوربین است که نور را دریافت می‌کند و آن را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند. اندازه حسگر، تأثیر زیادی بر کیفیت تصویر دارد. حسگرهای بزرگتر، نور بیشتری را می‌توانند جذب کنند و تصاویر با جزئیات بیشتر و نویز کمتری تولید می‌کنند.

در مقایسه با سنسورهای فول فریم، سنسورهای APS-C مزایای زیر را دارند:

اندازه کوچکتر و سبک‌تر: این دوربین‌ها معمولاً کوچکتر و سبک‌تر از دوربین‌های فول فریم هستند.
قیمت پایین‌تر: دوربین‌های APS-C معمولاً ارزان‌تر از دوربین‌های فول فریم هستند.
محدودیت‌های کمتر در استفاده از حالت‌های دوربین: برخی از حالت‌های دوربین، مانند تایم لپس و پانوراما، در دوربین‌های APS-C محدودیت‌هایی ندارند.

با این حال، این سنسورها نیز معایبی دارند:

کیفیت تصویر کمتر: نور کمتری را می‌توانند جذب کنند و تصاویر با جزئیات کمتر و نویز بیشتر تولید می‌کنند.
عمق میدان بیشتر: میدان دید کمتری را پوشش می‌دهند و عمق میدان بیشتری ایجاد می‌کنند. این امر می‌تواند برای ایجاد افکت بوکه در پس‌زمینه دشوارتر باشد.
محدودیت‌های بیشتر در استفاده از لنز: با طیف محدودتری از لنزهای موجود سازگار هستند.

در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا یک دوربین APS-C برای شما مناسب است یا خیر، به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر به دنبال یک دوربین کوچک و سبک هستید یا بودجه محدودی دارید، یک دوربین APS-C گزینه مناسبی است. با این حال، اگر به دنبال بهترین کیفیت تصویر هستید، یک دوربین فول فریم گزینه بهتری است.

در اینجا چند نمونه از دوربین‌های APS-C آورده شده است: