فول فریم
اندازه حسگر دوربین عکاسی فول فریم، 36 در 24 میلی‌متر است. این اندازه، مشابه ابعاد فیلم‌های 35 میلی‌متری (یا همان فیلم ۱۳۵) در دوربین‌های آنالوگ است. بسیاری از دوربین‌های حرفه‌ای و گران‌قیمت دنیا، اکنون به این سنسور مجهز می‌باشند.
حسگر دوربین، قسمتی از دوربین است که نور را دریافت می‌کند و آن را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند. اندازه حسگر، تأثیر زیادی بر کیفیت تصویر دارد. حسگرهای بزرگتر، نور بیشتری را می‌توانند جذب کنند و تصاویر با جزئیات بیشتر و نویز کمتری تولید می‌کنند.
در مقایسه با سنسورهای کوچکتر، سنسورهای فول فریم مزایای زیر را دارند:
- کیفیت تصویر بهتر: این سنسورها نور بیشتری را می‌توانند جذب کنند و تصاویر با جزئیات بیشتر و نویز کمتری تولید می‌کنند.
- عمق میدان کمتر: سنسورهای full frame میدان دید بیشتری را پوشش می‌دهند و عمق میدان کمتری ایجاد می‌کنند. این امر می‌تواند برای ایجاد افکت بوکه در پس‌زمینه مفید باشد.
- محدودیت‌های کمتر در استفاده از لنز: این سنسورها با طیف گسترده‌تری از لنزهای موجود سازگار هستند.
با این حال، این سنسورها نیز معایبی دارند:
- قیمت بالاتر: دوربین‌های full frame معمولاً گران‌تر از دوربین‌های با سنسورهای کوچکتر هستند.
- اندازه بزرگتر: دوربین‌های فول فریم معمولاً بزرگتر و سنگین‌تر از دوربین‌های با سنسورهای کوچکتر هستند.
- محدودیت‌های بیشتر در استفاده از حالت‌های دوربین: برخی از حالت‌های دوربین، مانند تایم لپس و پانوراما، در دوربین‌های full frame محدودیت‌هایی دارند.
در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا یک دوربین full frame برای شما مناسب است یا خیر، به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر به دنبال بهترین کیفیت تصویر هستید، یک دوربین فول فریم گزینه مناسبی است. با این حال، اگر به دنبال یک دوربین کوچک و سبک هستید یا بودجه محدودی دارید، یک دوربین با سنسور کوچکتر نیز می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
