خودکار ۱۰۰-۶۴۰۰
حساسیت ایزو در دوربین های عکاسی به توانایی دوربین برای درک و تنظیم سطح روشنایی تصویر ارتباط دارد. مقادیر حساسیت ایزو نشان می‌دهد که چقدر دوربین قادر به تشخیص نور است و باعث تغییرات سطح روشنایی در تصویر می‌شود.
در دوربین های عکاسی، مقادیر حساسیت ایزو به صورت عددی ارائه می‌شوند و معمولاً از 100 شروع و به صورت طبقه بندی شده تا حداکثر مقداری که دوربین قادر به تشخیص می‌دهد، مثلاً 6400، می‌رسد. با افزایش شماره ایزو، حساسیت دوربین به نور نیز افزایش می‌یابد.
در مقادیر پایین حساسیت ایزو مانند 100 و 200، دوربین کمتر حساس به نور است و برای محیط های روشن مناسب هستند. این مقادیر برای عکاسی در روز و در محیط‌های با نور کافی، مثل فضای باز، مناسب هستند. با تنظیم مقدار ایزو بر روی این مقادیر، تصاویر با کیفیت بالا و تمیزتری به دست می‌آیند.
با افزایش شماره ایزو به مقادیر بالاتر مثل 400، 800، 1600 و 3200، دوربین بهتر قادر به درک نور محیط‌های کم نور و شرایط نوری ضعیف خواهد بود. این مقادیر برای عکاسی در شرایط کم نور مثل شب، رستوران ها یا محیط های تاریک مانند جشن ها مناسب هستند. با افزایش مقدار ایزو در این شرایط، دوربین قادر به تشخیص نور کمتری است و به تصویر دهی در شرایط نوری ضعیف کمک می‌کند.
مقادیر ایزو مانند 6400 نیز معمولاً در دوربین های حرفه ای و نیمه حرفه ای وجود دارند. این مقادیر برای شرایط بسیار کم نور مانند عکاسی در شب که نور بسیار کمی وجود دارد، مناسب هستند. با افزایش مقدار ایزو به این حداکثر مقدار، دوربین بسیار حساس به نور می‌شود و تصاویری با سطوح روشنایی بسیار بالا و البته با کیفیت کمتر ایجاد می‌شوند.
